प्रासंगिक कविता
---------------------
!! प्रभो शिवराया !!
झुकेल मस्तक सदैव अमुचे महाराज तुमच्या चरणी
ते सुर्य चंद्र अन् तारे जोवर दिसतील आम्हा गगनी !!
अथांग सागर विशाल धरणी असेल सारी सृष्टी
तोवर राजे राहील जगती अगाध तुमची कीर्ती !!
तुम्हांमुळे हो जन्म आमुचा धर्म राहिला तुम्हांमुळे
उंच नभातून आजही डोले ध्वज भगवा तो तुम्हामुळे !!
तुळस अंगणी रोजच गाई तव शौर्याची गाथा
कळस मंदिरी बोले अविरत केवळ तुमच्या बाता !!
विश्वेश्वर तो काशीचा अन् आमुचा पंढरीराया
तुम्हांमुळे हो इथे नांदली तुळजापूरची माया !!
अठरापगड त्या जातींमधूनी जडजवाहीर हिरे वेचिले
जात पंथ ना कधी पाहीले अविरत चिंतन धर्माचे !!
पेंद्या सुदामा श्रीरंगासी तसे तुम्हा मावळे
तळहातावर प्राण घेऊनी रामराज्य निर्मिले !!
कठीण काळा काळ पाहिला कित्येक क्रूर मारिले
श्रीरामासम दैत्य छाटीले जे धर्मावर कोपले !!
हजार नाही लाखही नाही अगणित तुम्हा मुजरे
या हो परतून पुन्हा एकदा हे राष्ट्र तुम्हा गर्जे
- संतोष गावडे
पत्रकार /वृतपत्रलेखक
अंधेरी (पूर्व )
No comments:
Post a Comment